تعریف روش شناسی از منظر استاد محمد تقی ایمان
روش شناسی،فرایند تولید و توسعه معرفت است که ریشه در مفاهیم هستی شناسی ،معرفت شناسی،انسان شناسی و ارزش شناختی هر حوزه پارادایمی دارد.
باآنکه روش شناسی به چارچوب های مفهومی بنیادی در ورود به واقعیت اجتماعی و تبیین آن ارجاع دارد،روش ، به طور خاص ابزار های کسب معرفت(به طور مثال پیمایش ،آزمایش،مصاحبه،پرسشنامه،مطالعه اسنادی و. )یا روش های تحلیل آن (مثلا آمار ، تحلیل متن، و محتوا و چیز های مشابه)است.
بنابر این روش شناسی ریشه در مبانی بنیادین حوزه علم دارد،در حالی که روش ابزاری است که می تواند جدا از مفاهیم بنیادین هر حوزه علم دارد،در حالی که روش ابزاری است که می توان جدا از مفاهیم بنیادین هر حوزه علمی یا پارادایمی ، در همه پاردایم ها مورد استفاده قرار بگیرد.
روش شناسی یکی از ابزار های مهم و در عین حال یکی از معارف مبنایی در رسیدن به تولید علوم انسانی و اجتماعی است.نکته قابل توجه این است که در حوزه علم، روش شناسی با روش تحقیق معادل گرفته نشود.
بدون داشتن روش شناسی ،مسیر های کشف ،تولید و بازتولید معرفت ، با ابهام روبه رو میشود.می توان گفت که تولید معرفت مبتنی بر ارتباطی تنگاتنگ میان سه سطح معرفت شناسی ،هستی شناسی و روش شناسی است.
روش شناسی مبتنی بر معرفت شناسی و اصول موضوعه ای است که تعیین می کند جهان بینی هر علم چیست،چه اهدافی در آن جهان بینی علم دنبال می شود و در نهایت از چه روش هایی برای دستیابی به اهداف و ورود به واقعیت اجتماعی پی برد.
منبع : کتاب روش شناسی علوم انسانی نزد اندیشمندان مسلمان ص 4-463
انسان شناسی در نگاه آیت الله مصباح یزدی
روش ,شناسی ,معرفت ,های ,حوزه ,علم ,روش شناسی ,است که ,هر حوزه ,شناسی و ,جهان بینی
درباره این سایت